Odporność korozyjna tytanu w środowisku naturalnym

W środowisku naturalnym, odporność na korozję tytanu jest największa. Rosyjscy naukowcy potwierdzili ten fakt cyklem długoterminowych badań porównawczych w wodzie morskiej oraz w zimnej i gorącej wodzie słodkiej z wodociągu. Po 5-cio letniej ekspozycji tytanu w środowisku morskim nie odnotowano żadnych produktów korozji a powierzchnia tytanu nie zmieniła nawet połysku metalicznego. Ponad to, dokonane badania tytanu w wodzie pod dużym ciśnieniem (nawet 650 MPa) przez okres 1100 h w temperaturze 20 °C wykazały całkowitą odporność korozyjną.

Stopy o strukturze jednofazowej α i β oraz dwufazowej, tj. Ti5Al2,5Sn, Ti7Al2Nb1Ta, Ti8Mn, Ti6Al4V, Ti4Al3Mo1V I Ti13V11Cr3Al także są całkowicie odporne na korozje w wodzie morskiej Oceanu Atlantyckiego [1].

[1]  Чечулин, Б.Б., Ушков, С.С., Разуваева, И.Н., Гольдфайн, В.Н., Титановые сплавы в машиностроении.Ленингрд: Издат. Машиностроение 1977.